Konkurs i opowieść o tym jak wspólnie z laureatami spędziliśmy wieczór w Powiatowym Centrum Kultury i Turystyki w Wiśniowej już za nami. Dzisiaj przyszedł czas by pokazać za co nasi nagrodzeni uczestnicy otrzymali swoje nagrody. Dlatego jeszcze raz przypominamy laureatów tego niecodziennego konkursu i specjalnie dla Was prezentujemy nagrodzoną twórczość, zapraszając do lektury wyróżnionych wierszy.
W kategorii do lat 18 przyznano trzy nagrody i dwa wyróżnienia:
I miejsce – Patrycja Pietrasz z Lutczy
Nie myśląc
Niepodległość to nie jest prosta sprawa:
tysiące poświęceń, morze wylanej krwi.
Wszystko po to, byś w wolnym kraju
mógł żyć.
Wszystko to po to, byś mógł zająć się błahostką
nie myśląc, czy ten naród dalej będzie zwał się Polską.
Nie myśląc, kiedy będzie ten dzień,
kiedy przyjdzie dla narodu zbawienie,
nie myśląc czy to sen, czy to nadal srogie zniewolenie.
Nie myśląc o walce, okupantach,
którzy piękny ten naród uwięzili.
O tym, jak bezczelnie łańcuch i kajdany
Polsce założyli.
Obudź się!
Żyjesz w wolnym kraju!
Doceń to, mówię Ci szczerze
miej uznanie dla walczących, szanuj matek pacierze.
Pamiętaj!
Łatwo zgubić klucz
do rajskich drzwi.
II miejsce – Kamila Reczek z Lubli
Wolna nasza Ojczyzna
Niepodległy Naród Polski!
Wraca żołnierz szlakiem wąskim
Z podniesioną w górę głową
Polska w mapach jest na nowo!
Wiele bólu i cierpienia
By wyjść z tego zniewolenia
Kosztowało nasze wojsko
Jesteś wolna Nasza Polsko!
Niepodległość trwa już sporo
Raz Dwa Trzy – te liczby bolą
Trupy krew sporo cierpienia
Były kosztem uwolnienia
Bądźmy dumni hołd składajmy
Tym walczącym cześć oddajmy
Niepodległa Polska cała
Wieczna przodkom będzie chwała!
III miejsce – Monika Marczak z Lutczy
Chorobotwórczość
Ślepota, ludzka ślepota,
to choroba – można powiedzieć
cywilizacyjna, bo tak powszednia.
Dlaczego my,
gatunek homo sapiens,
jesteśmy tak ślepi,
tak nieporadni?
Dostrzeżmy to, co mamy…
Wolność,
Niepodległość,
anonimowość,
rozpasanie.
Otaczający nas świat wolimy
oglądać przez internetowe okulary.
Dostrzeżmy waleczność poległych!
Poświęcenie to było walką
za nas,
za mnie,
za Ciebie.
Zrobili to dla narodu,
dla lepszej przyszłości.
Przecież to przez chorobę…
Czy wszystko można
nią usprawiedliwiać?
Na każdą chorobę jest lekarstwo,
a może nie…
Wyróżnienia otrzymały:
Anna Grudziak z Lubli
Dla Ciebie, Ojczyzno
Ty, moja Ojczyzno, za Ciebie dzisiaj walczę,
bez tchu, wytrwale, zażarcie.
Ty, moja ojczyzno, mała cząstko mnie,
chcę Ciebie bronić wiecznie, w noce i we dnie.
I choć granaty, bomby lecą ku mnie,
ja będę z Tobą Ojczyzno, ja obronię Cię.
W okopach we dwóch i we trzech,
gdzie gruz sypie się i pył,
będziemy śpiewać zawsze pochwalny Tobie hymn.
I ci co Ciebie bronią odnajdą w niebie dom,
a tych, co są przeciwko, spotka nędzny los.
Już światło nadziei pali się wśród chmur,
w oddali słychać gromkie krzyki. Wrzawa, wiwat, huk.
Patrzę. Poległych i rannych ofiarny stos.
To krew przelana za Ciebie, to nasz żołnierski los.
I mnie do siebie wzywa miłosierny Bóg.
Konam, wiedząc żeś wolna już.
Julia Wnęk z Lutczy
Miłość
– Wróć, nie zostawiaj mnie!
Choć Ojczyzna prosi Cię,
abyś życie oddał swe,
proszę wróć,
przytul mnie,
pokaż wreszcie się.
Nie wiem,
gdzie walczysz?
Czy żyjesz?
A może w Niebie się kryjesz?
Pragnę tylko wiedzieć,
czy na tym świecie się znajdujesz?
Albo czy długo jeszcze czekać muszę,
aby w Niebie ujrzeć Twoją duszę?
Proszę wróć.
Dzieci pociesz,
otrzyj łzy zranionych nas.
Ożyw zwiędłe nasze dusze,
wolną Polskę wywalcz nam.
Choć Ojczyzna prosi Cię,
abyś życie oddał swe
to pamiętaj, że ja zawsze kocham Cię.
W kategorii dla dorosłych jury postanowiło nie przyznawać pierwszego miejsca, natomiast przyznano:
II miejsce – Stanisława Kucab ze Strzyżowa
Jestem stąd
Jestem stąd
Tu zrodziła
mnie matka
Oczy moje
tu w zachwycie
oglądały wschody
i zachody
słońca
Źdźbła traw
obwieszone
brylantami
rosy
jabłoń kwitnącą
To tu
poznałam
moc natury
zaklętej
w ziarnku
maku
Stąd prowadzą
moje drogi
do innych
I wracam tu
chętnie
Do rozśpiewanego
kolędą Bożego Narodzenia
Najsmaczniejszej
najwonniejszej Wielkanocy
z dzwonem rezurekcyjnym
ogłaszającym tryumf
życia nad śmiercią
To ziemia moja
znaczona krzyżami
pradziadów dziadów
i ojców
na parafialnym cmentarzu
Ziemia rodzinna
ojczysta polska
i nie zmieni tego
żadna
nawet najbardziej pokrętna
doktryna polityczna
III miejsce – Arkadiusz Ziobro z Żarnowej
Drewniane kajdany
W twe usta wciskano tyle kłamstw
Narażałaś się na okrutne zbrodnie
Przytakiwałeś na każde ich słowo
Niemoc, słabość obłuda
Zniewoliły Cię
A Ty wciąż nic.
… Płomień!
Iskra dająca odkupienie
Kowal kuł żelazo
Hefajstos naszych czasów
Wyczekiwał na dzień wyzwolenia
Przy pomocy boskich i ludzkich sił
Przyłączasz się do Niego wraz z Innymi
By ponownie ujrzeć światło dzienne i miłość…
Kajdany pękły
Żar Twojej duszy
Nie pozwolił Ci żyć w otępieniu.
Wszystko staje się nowe
Dziś podążasz wraz z Innymi
W Niepodległości stronę.
Wyróżnienia otrzymali:
Weronika Obrzut z Cieszyny
Naucz mnie kochać
Ziemio moja naucz mnie kochać,
jak kochali Cię moi przodkowie,
naucz odróżniać dobro od zła,
oni umieli to robić.
Naucz pomagać,
jak dawniej pomagali.
Nie odtrącaj mych próśb,
nie wyrzucaj w butelce do morza otchłani,
pomóż mi zrozumieć czym jest miłość
taka, jaką tamci kochali.
Pomóż mi miłość taką ocalić.
Andrzej Gugała z Tułkowic
Biało – Czerwona
Szła drogami historii
zdradzana nieraz
rozdarta sprzedana
otoczona zdrajcami
zostawiona sama sobie
obdarta z godności
bez swoich najlepszych synów
wywieziona daleko
torturowana i zabita
trwająca w beznadziei
w pogardzie narodów…
Odrodziła się jednak
mężnie i odważnie
przelaną krwią
bohaterami wojen
mądrością przywódców
dumą i patriotyzmem
nadzieją pokoleń
wolnością naszą i waszą
wiarą i marzeniami…
Nasza Ojczyzna
Biało – Czerwona…